Landenrapport Chili

De open economie van Chili is sterk afhankelijk van de koperexport (goed voor meer dan 50% van de exportinkomsten, 25% van de directe en indirecte overheidsinkomsten en 10% van het bbp) en van de wereldwijde financiële cyclus (door de grote internationale verwevenheid van de financiële sector). De groei vertraagt sinds 2014 doordat er een einde kwam aan de wereldwijde stijging van de grondstoffenprijzen (in het bijzonder minder import uit China) en de binnenlandse vraag daalde, met gevolgen voor zowel investeringen als consumptie. De overheidsuitgaven blijven echter groeien, met een verwachte stijging van het bbp met 2,2% in 2016 en 2,8% in 2017. Niet-koper-gerelateerde inkomsten zijn het afgelopen decennium gestegen (koper vertegenwoordigt nu 6,5% van de directe overheidsinkomsten, komende van 34% in 2005), maar de economie kan nog meer gediversifieerd worden, door meer te investeren in sectoren die niet verwant zijn aan de mijnbouw. De inkomensongelijkheid, het lage opleidingsniveau en de lage productiviteit blijven struikelblokken voor economische groei op lange termijn.

De inflatie steeg in 2014 en 2015 met 4,4%, als gevolg van verschillende rentevoetverlagingen in 2014 om de economie te stimuleren en de devaluatie van de
Chileense peso. Verwacht wordt dat de inflatie in 2016 lager zal zijn door een recente monetaire verstrakking.

Het externe klimaat blijft in 2016 naar verwachting moeilijk, als gevolg van onzekerheid omtrent de Chinese economie en een aanhoudend lage koperprijs. De Chileense peso devalueerde sinds 2013 met zo‘n 30%, wat heeft geleid tot hogere invoerprijzen. Importafhankelijke sectoren zoals consumentenelektronica, detailhandel en kunststoffen zijn het kwetsbaarst en we hebben gezien dat sommige bedrijven de devaluatie van de munt en prijsschommelingen gebruiken als excuus om betalingen uit te stellen.

Ondanks toegenomen valutavolatiliteit heeft de Centrale Bank nog altijd voldoende reserves om in te grijpen in de gecontroleerd zwevende wisselkoers en een verdere devaluatie zou beperkt moeten blijven. De economie is bijzonder schokbestendig, dankzij een voorzichtig macro-economisch en financieel beleid, een lage overheidsschuld (minder dan 20% van het bbp), een houdbare buitenlandse schuld (62% van het bbp in 2016) en voldoende liquiditeit door het sovereign wealth fund (SWF) van Chili. Toen de koperprijs hoog lag, werden aanzienlijke bezuinigingspakketten in het SWF gestopt, om te gebruiken in geval van een crisis. De waarde van het SWF bedraagt momenteel 22,3 miljard Amerikaanse dollar, of 9,2% van het bbp. Het Chileense bedrijfsklimaat is een van de beste van de regio en de regering blijft buitenlandse investeringen stimuleren. De Chileense banksector is gezond, goed gereguleerd en voldoende gekapitaliseerd, met lage niet-renderende leningen (gemiddeld ongeveer 2%). Vrije toegang tot buitenlands en binnenlands kapitaal voor lokale ondernemingen beperkt het risico op herfinanciering.